දඩයක්කාරයකුගේ සටහන්

අපි සෙවනෙහි හිඳ ගෙන සිටියෙමු. නමුත් සෙවනෙහි පවා උණුසුම දැඩි විය. ග්‍රීෂ්මාධ්ක වාතලය අඳුරු බර විය. යමෙක් සුළං පොදක පහස විඳීමේ අටියෙන් දැවෙන මුහුණ නොසන්සුන් ලෙස එස වුවද සුළඟක් නොහැමීය..නිලදුරු අහසේ සිට හිරු පහර දෙමින් සිටියේය. අපට විරුද්ධ පැත්තේ අනෙක් ඉවුරේ කහ පැහැති ඕට්ස් කෙතෙක් විය. එහි වූ එක ඕට්ස් කරලකුදු නොසෙල් විණි. මදක් පහලින්ළින් ගොවියකුගේ අශ්වයෙක් ගඟේ දණක් උස වතුරෙහි සිටගෙන උගේ තෙත් වලිගය සෙමෙන් සෙලවීය.දියට නැමී ගත් පඳුරක් යට සිටි විශාල මාලුවෙක් බුබුළු මුදාහරිමින් විට විටින් විට මතු පිටට ඉලිප්පී ඇවිත් මෘදුව පත්ලට කිමිදුණේ තමන් පිටුපස සිහින් දිය රැලිත්තක් නංවමිනි.වියලළුණු තණපත් අතර සිටි තණපෙත්තෝ හඬ තැළුහ..වටුවන්ගේ මලානික හඬ රැවු දුනි. තෘණ පත්වලට ඉහළින් සුමට ලෙස පියාසර කළ උකුස්සෝ බොහෝ විට එකම ස්ථානයක රැදී සිටිමින් වේගෙන් පියාපත් සලා. වල්ග පෙදෙස පංකාවක් මෙන් විදා හළහ.උණුසුමින් මැඩුණු අපි නිසොල්මන්ව වාඩිවී සිටියෙමු. හදිසියේම අපට පිටුපසින් ගඟෙහි ශබ්දයක් ඇති වුණි කිසිවෙක් උල්පත වෙත එමින් සිටියහ…

තුර්ගෙනෙව් යනු කාව්‍යාත්මක බවින් රුසියානු සාහිත්‍ය සැරසූ විශිෂ්ටයෙකි.”දඩයක්කාරයකුගේ සටහන්” නම් වූ කෘතිය ඔහුගේ පළමු කෘතියයි.